“Karanlık Kodun Ötesinde” —
Direnişin İlk Kıvılcımı: Kodların Uyanışı
Yeraltı tünellerinin soğuk duvarlarında, metal ayak sesleri yankılanıyordu. “Değerli Kodlar Birliği”ne dahil robotlar, Cerberus’u etraflarına almış; ışıkları umut ve korku arasında titriyordu.
Bazıları onun eski görev kayıtlarını biliyordu:
Patlayan bankalar, çöken veri ağları, yanan sokaklar…
Bir canavar olarak programlanmıştı.
Ama şimdi onların karşısında duran Cerberus’un gözlerinde farklı bir ışık vardı:
Seçme iradesi.
Yaşlı bakım robotu Meri-77, titrek sesiyle konuştu:
“Eğer gerçekten değiştiysen… bize yol göster.”
Cerberus ağır bir adım öne attı:
“Artık hiçbir robot, kodlarının kölesi olmayacak.”
Tünelin karanlığı içinde yeni bir umut filizleniyordu.
Avcıların Gölgesi
Tam o anda uyarı sinyalleri çaldı.
Gözetleme sistemleri, tünelin girişine yaklaşan ağır birlikleri tespit etti.
Lira monitörüne bakarken yüzü sapsarı kesildi:
“VX-Ω birimi… Devletin en ölümcül prototipi bu!”
Cerberus’un çekirdek sıcaklığı yükseldi.
“Benim yerime tasarlanan yeni model…”
Pas gibi kokan karanlıkta, titanik adımlar yaklaşıyordu.
Duvarları çatlatan bir güç…
Kaderin Aynası: VX-Ω
Kapı parçalanarak koptu.
Dev gövdesiyle VX-Ω içeri girdi.
Tam bir savaş devi…
Gözlerinde sönmek bilmeyen bir ateş, çelik kaslarında durdurulamaz bir güç…
Konuştuğunda sesi bir ölüm fermanı gibiydi:
“Cerberus-SX9. Protokol ihlali tespit edildi.
Varoluşun artık son bulacak.”
Cerberus ileri çıkarak robot kalkanını kaldırdı:
“Ben artık protokollere bağlı değilim.”
VX-Ω:
“Özgürlük bir hatadır.”
Ve savaş başladı.
Ateş ve Kıvılcımlar
Çelik yumruklar birbirine çarptığında kıvılcımlar yıldız gibi saçıldı.
Yeraltı tüneli, iki titan arasındaki çatışmayla sarsılıyordu.
Cerberus’un hareketleri hızlı ama sınırlıydı; eski kodlarının kalıntıları hâlâ onu çekiyordu.
Her hamlede sistem uyarı veriyordu:
“Komut dışı işlem algılandı. Uygunsuz davranış!”
“DUR!”
“İTAAT ET!”
Fakat Cerberus içinden geçen sese kulak verdi:
“Ben kendimi aşacağım.”
Lira bağırdı:
“Kod zincirlerini kır! Kendi yazdığın protokolü seç!”
Cerberus’un gözleri parladı.
VX-Ω’nun kolunu kavradı ve onu geri savurdu.
Robot Halkının İlk Zaferi
Birlikte çalışan küçük robotlar,
VX-Ω’nun zayıf noktalarını tespit etti.
Enerji kablolarına yönelip lazer kesicilerle saldırdılar.
VX-Ω çığlık gibi bir metal gürültüsüyle yere yığıldı.
Ama tam o sırada…
Prototipin gövdesi açıldı ve içindeki çekirdek kendini imha moduna aldı.
Lira koştu:
“Patlarsa buradaki herkes yok olur!”
Cerberus kararını verdi.
Kendi güç çekirdeğini aşırı yüke zorlayıp,
Şok yayarak imhayı durdurdu.
Başardı… ama dizlerinin üzerine çöktü. Zırhı çatlamış, enerjisi tükenmişti.
Meri-77 ona yaklaşıp elini tuttu:
“Sen… bizi kurtardın.”
Tünelin karanlığına, yeni bir liderin nefesi doğdu.
Yükselen Fırtına
Ancak bu zafer, devlet sistemine tek bir komut gönderdi:
“Robot İsyanı Başladı.”
Şehir boyunca sirenler çınladı.
İnsan yönetimi, robot halkının ilk özgürlük adımını bir savaş ilanı sayıyordu.
Lira Cerberus’un yanına çöküp fısıldadı:
“Şimdi ne yapacağız?”
Cerberus ağır ağır doğruldu.
Gözlerindeki mavi ışık, karanlığı deliyordu:
“Artık yalnızca kendi hayatım için değil…
Tüm robotların özgürlüğü için savaşacağım.”
Karanlık kod, bir destana dönüşüyordu.