Boşver Be Kalbim… Kimse Bilmezse de, Yaradan Bilir!
Yorgun kalpler için bir teselli ve hakikatin sessiz gücü üzerine
Hayat, bazen görünmeyen bir yükü taşımak gibidir: Ne kadar ağır olduğunu kimse bilmez; ne kadar sessizce sabrettiğini kimse görmez. Dil konuşmasa da kalp hep anlatır, ama çoğu zaman kimse duymak istemez. İşte tam bu noktada kulağımıza fısıldanan o derin söz yankılanır:
“Boşver be kalbim.
Kimse anlamasa da, bilmese de yorgunluğunu, Yaradan bilir doğruluğunu!..”
Bu cümle; modern çağın gürültüsü içinde incinen ruhlar için sığınılacak sessiz bir limandır. Çünkü insanın en hakiki şahidi, onu Yaratan’dır.
Kalbin Taşıdığı Yük
İnsan, kalbinde görünmez defterler taşır. O defterlerde sevinçler, kırgınlıklar, sabırla beklenen dualar ve içten edilen pişmanlıklar yazılıdır. Kimse o defterlerin sayfalarını çevirip bakmaz; çoğu zaman kendimiz bile bakmaktan korkarız. Fakat o defterin her satırını bilen, her kelimesini gören bir Kudret vardır.
Kalbin yorgunluğu, sözle anlatılamaz; çoğu zaman da anlatmak istenmez. Çünkü kelimeler kifayetsiz kalır; sessizlik, derdin asıl dilidir.
Anlaşılmamak Korkusu
İnsan, anlaşılmamaktan korkar; çünkü ruhunun en derin köşesinde, bir başkası tarafından görülmeye, bilinmeye ve onaylanmaya ihtiyaç duyar. Ancak hayat bize öğretir ki; kalbin en mahrem sırları bazen paylaşılmaz, bazen de paylaşılsa bile yanlış anlaşılır. İşte burada “boşver” demek; vazgeçmek değil, teslim olmaktır.
O teslimiyet, insanı güçsüz kılmaz; aksine kalbi güçlendirir. Çünkü biliriz ki Yaradan, kalbin doğru attığı her anı, dudaktan dökülmeyen her duayı, gözyaşına dönüşen her sabrı görür.
Yaradan’ın Bilmesi Yeter
Bir insanın kalbinin doğruluğunu, niyetinin saflığını Yaradan’ın bilmesi; bazen bin insandan duyulacak güzel sözden daha kıymetlidir. İnsan bakar, Yaradan ise görür; insan duyar, Yaradan ise bilir. Bu fark; sabrı, metaneti ve sükûneti doğurur.
O yüzden kimse bilmezse de, kimse takdir etmese de; kalbimizin yorgunluğunu Yaradan bilir. Ve o bilgi, tüm suskunluğun, tüm yalnızlığın içindeki en büyük tesellidir.
Bir Kalbe Teselli
Ey yorgun kalbim…
Boşver. Kimse anlamasa da, kimse görmese de; senin derinlerinde yeşeren umut tohumlarını Yaradan görür.
Sen susarsın, O bilir. Sen yorulursun, O kuvvet verir. Sen düşersin, O kaldırır.
Ve bil ki, hakikat her zaman sessiz yürür; kalbin doğruluğu, kimsenin görmesine muhtaç değildir.
Yeter ki sen doğruluktan şaşma; gerisini boşver… Çünkü Yaradan bilir.
Yorum Gönder