Gazze’de Açlık Derinleşiyor: Kıtlık Kapıda, Umut Sessiz
Tarih; 2025’in yazı. Coğrafya; insanlığın vicdan haritasında en karanlık nokta. İsmi Gazze. Ve orada her gün, bir çocuğun açlıktan sustuğu saat başı, dünya biraz daha sessizliğe gömülüyor.
Gazze Şeridi’nde yaşanan açlık krizi artık bir “gıda güvencesizliği” meselesi değil; bu, açıkça bir kıtlık tablosudur. Yani topyekûn bir hayatta kalma savaşı… Uluslararası raporlar, veriler, tanıklıklar, her biri tek bir gerçeğe işaret ediyor: Gazze açlıkla ölüyor.
Açlık Nerede, Ne Boyutta?
🔸 2,1 milyon insanın tamamı, yani Gazze nüfusunun yüzde yüzü, akut gıda güvencesizliği içinde. En az %54’ü (1,15 milyon kişi) "Acil" seviyede.
🔸 Yaklaşık 470.000 kişi, yani her beş kişiden biri, "Kıtlık düzeyi" (IPC-5) sınıfında.
🔸 71.000 çocuk ağır yetersiz beslenme içinde yaşam savaşı veriyor.
🔸 17.000 hamile ve emziren kadın ciddi sağlık riski taşıyor.
Gıda fiyatları %300’ü aşarken, suya ve temiz besine ulaşmak neredeyse imkânsız hale geldi. Bebek mamaları, temel tahıllar, protein kaynakları ve hatta içilebilir su yok denecek kadar az.
Neden Bu Kadar Derinleşti?
- İsrail'in tam kuşatma politikası, 2 Mart 2025’ten bu yana kara, hava ve denizden yardım girişini tamamen durdurdu.
- Tarımsal altyapı yok edildi: Balıkçılık, hayvancılık ve tarım sistemleri yerle bir.
- Yardım konvoyları ya engelleniyor ya da saldırıya uğruyor.
- Yerinden edilmiş 1,7 milyon kişi çadırlarda yaşıyor ve çoğu yeraltı su kaynaklarına bile erişemiyor.
Ölümcül Gerçekler
- Temmuz 2025'te sadece bir ayda 122 kişi açlıktan hayatını kaybetti. Bunların 83’ü çocuktu.
- Yardım merkezlerine gitmeye çalışanların ışıklı hedefleme sistemleriyle vurulduğu raporlandı.
- Çocuk hastalıkları, zatürre ve ishal, açlıkla birleşince ölüm oranlarını dramatik biçimde artırdı.
Bu rakamlar soğuk ve keskin. Ama arkalarındaki hayatlar sıcaktı, düşler vardı, oyunlar vardı, annelerin ninnileri…
Uluslararası Sessizlik
Birleşmiş Milletler, Dünya Gıda Programı (WFP), UNICEF ve IPC gibi kuruluşlar, durmaksızın çağrı yapıyor:
“Yardım koridorları açılmalı. Kuşatma kalkmalı. İnsanlık ölmeden, insaniyet kazanmalı.”
Ama çağrılar yankısız. Diplomatik cümleler, bombardımanların sesini bastıramıyor. Küresel düzen; sayılarla uğraşırken, çocuklar bedenleriyle toprağa gömülüyor.
Tanıklıklar
Ahmed Ajour’un yardım merkezine ulaşmak için çıktığı yolculuk, El País gazetesine şöyle yansıdı:
“Bize lazer tuttular. İnsanlar sırf ekmek almak için yola çıkmıştı. Ama geri dönen olmadı.”
Bu bir savaş değil. Bu, insanı insan yapan bütün değerlerin çöküşüdür.
Şiirsel Son Söz
“Bir annenin göğsü boşsa,
bir çocuğun gözyaşı kuruyorsa,
orada barış yoktur.
Orada sadece insanlıktan arta kalan enkaz vardır.”
Gazze’de kıtlık, bir meteoroloji olgusu değil; bir politik kararın sonucudur. Gıda silah, açlık ise susturucu olmuştur. Ve bu sessizlikte, dünya kendi vicdanına yenilmektedir.
Çağrı
Bu makale, bir bilgi değil; bir çığlıktır.
Gazze için konuşmak, yazmak, paylaşmak artık bir seçenek değil, bir sorumluluktur.
Çünkü açlıktan ölen bir çocuğun önünde susan herkes, insanlık sınavında sınıfta kalır.
Hazırlayan: Tiwiti10 - tiwiti10.com
Tarih: 3 Ağustos 2025
Kaynaklar: IPCinfo.org, UNICEF, WFP, El País, TIME, The Guardian, AP News, OCHA
🟣