Somali, tarihin uzun ve çetin bir sessizliğinden sonra sandığa doğru yürüyor. Neredeyse altmış yıldır ertelenen bir demokratik rüya, bugün Mogadişu’nun tozlu sokaklarında yeniden filizleniyor. Ülkenin seçim ajansına göre yalnızca başkentte bir milyondan fazla kişi seçmen kaydı yaptırmış durumda. Bu rakam, istatistik olmanın ötesinde; bir halkın kaderine yeniden sahip çıkma iradesinin somut ifadesi olarak okunmalı.
Bu sürecin en dikkat çekici yönü ise Somali gençliği. Yıllarca savaşın, yoksulluğun ve belirsizliğin gölgesinde büyüyen bir kuşak, bugün yalnızca oy kullanmak için değil, yönetmeye talip olmak için de kayıt yaptırıyor. Genç Somalililer, siyaseti silahların değil, fikirlerin alanı hâline getirme arzusuyla sahneye çıkıyor. Bu, ülkenin yakın tarihinde belki de ilk kez bu denli güçlü ve kolektif bir özgüven dalgası anlamına geliyor.
Elbette bu umutlu tablo, ciddi tehditlerle çevrili. El-Şebab’ın süregelen saldırıları, seçim sürecini hem teknik hem de psikolojik açıdan zorluyor. Sandıklar, yalnızca oy pusulalarını değil; cesareti, direnci ve kararlılığı da taşıyor. Seçmenler ve adaylar, ölüm tehdidine rağmen geri adım atmıyor. Bu durum, Somali toplumunda korkunun artık tek belirleyici güç olmadığını gösteriyor.
Seçimler aynı zamanda Somali’nin uluslararası sistemle ilişkileri açısından da kritik bir eşik. Demokratik bir meşruiyetin inşası, devlet kurumlarının güçlenmesi ve uzun yıllardır parçalı olan siyasi yapının yeniden toparlanması için hayati önem taşıyor. Başarılı bir seçim süreci, ülkenin yalnızca iç barışını değil, bölgesel istikrarı da olumlu yönde etkileme potansiyeline sahip.
Bugün Mogadişu’da kayıt merkezlerinde bekleyen her genç, aslında geçmişle gelecek arasında sessiz bir köprü kuruyor. Kurşun sesleriyle anılan bir ülkenin, oy sayımıyla hatırlanabileceği bir geleceğe doğru atılan bu adım, Somali için yalnızca bir seçim değil; bir yeniden doğuş ihtimali. Sandığa uzanan bu yol, tehlikelerle dolu olsa da, üzerinde taşınan umut her zamankinden daha ağır ve daha gerçek.