İnsan ruhu; sıcak bir elin, samimi bir sözün, içten bir tebessümün ardında gizlidir. Fakat bazı insanlar vardır ki, gözlerinin ardında ne bir sızı, ne bir kıvılcım, ne de insan denen varlığa yakışan bir merhamet parıltısı bulunur. Bu insanlar; duyguların boğulduğu, vicdanın sustuğu karanlık iklimlerde yaşar. Onları fark etmek, kendini korumanın ilk adımıdır.
İşte, soğuk kalpli bir insanın beş belirgin işareti:
1️⃣ Empati Kapılarının Mühürlenmiş Olması
Onlar için kimsenin acısının bir önemi yoktur. Bir çocuğun ağlayışı, bir annenin feryadı ya da bir dostun kırılışı… Hiçbiri kalplerinde titreşim yaratmaz. Duyguları yalnızca kendi çıkarları için kullanırlar. Empati onlar için bir yük, hatta zayıflıktır.
2️⃣ Hesaplı Bir İyilik, Koşullu Bir Yakınlık
Destek verirlerse bilin ki karşılığını alacaklardır. Yaptıkları her hareketin altında gizli bir ajanda, karanlık bir fayda hesabı bulunur. Sıcakkanlı görünmeyi bilirler ama o sıcaklık, güneşe değil; buzla kaplı bir lambaya benzer: Işık yayar ama ısıtmaz.
3️⃣ Manipülasyonun Sessiz Ustalarıdır
Sözleri zehirli bir ok gibi hedefine saplanır. Karşısındaki insanı çözmek, duygularıyla oynamak onlar için bir sanattır. Güç istiyorlarsa, en zayıf noktadan vururlar. Onlarla tartışmak, duygularını kanıtlamak çoğu zaman bir çıkmaz sokaktır.
4️⃣ Sorumluluktan Kaçış, Suçu Başkasına Yükleme
Hatalarını asla kabul etmezler. Yıkımın ortasında dursalar bile kendilerini temize çıkaracak bir bahane bulurlar. Kendilerine ayna tuttuğun anda ise seni suçlayacak yeni bir senaryo hazırlamışlardır bile.
5️⃣ Sevginin Dilini Bilmezler — Sahte Maskelerin Ardına Saklanırlar
Gerçek sevgiye elleri değmemiştir. Dokunuşları soğuktur çünkü içleri donuktur. Verdikleri sevgi yalnızca kontrol etmek, sahip olmak, yönlendirmek içindir. Maskeleri düşünce altında pas tutmuş bir kalp görünür: uzun zamandır atmayı unutmuş.
Peki, Neden Böyleler?
Bazen geçmiş yaralar donmuş bir karaktere dönüşür, bazen de doğuştan gelir bu karanlık. Fakat sebebi ne olursa olsun, insanı insan yapan değerler eksiktir onlarda. Merhametin olmadığı yerde çiçekler yetişmez; insanlık da…
Kendini Koru, Işığını Koru
Bu tür insanlar hayatımızda bir fırtına gibidir; girdikleri her yerde sıcaklığı çalar, içinde üşüyen bir ruh bırakırlar. Onları tanımak, kendini onlardan korumanın anahtarıdır. Çünkü her ruh, yanında kendisine benzeyenleri ister…
Sen ise ışığı seç.
İnsan kal.